Hamburg, dag 1

Omdat het toch zeker een maand geleden is dat we er op uit getrokken zijn, hebben we weer een weekendje weg geboekt. Dit keer naar Hamburg in het noorden van Duitsland. Wij hadden geen beelden bij deze stad, maar volgens pa & ma moest het een hele leuke stad zijn met een grote haven en een prachtige binnenstad. Verder met tal van bezienswaardigheden en zelfs twee meertjes in het stadscentrum. Een hotel was op internet snel gevonden.

De afstand Helmond – Hamburg is zo’n 465 kilometer en de eerste 445 kilometers gingen van een leien dakje ondanks de ontelbare wegwerkzaamheden, maar daar zijn we zo onderhand in Duitsland wel aan gewend. De laatste 20 kilometer waren aanmerkelijk minder plezant. Wisten wij veel dat heel Duitsland vakantie had en dus op weg was. Om Hamburg binnen te komen moesten we door de Elbe-tunnel en om door die tunnel te kunnen, moesten we meer dan een half uur aansluiten in een langzaam voort rollende file van meer dan 7 kilometer. Eenmaal aan de andere kant van de Elbe ondervonden we veel gemak van onze TomTom en stonden we al snel in de parkeergarage onder het NH Hotel aan de Feldstraβe, dicht bij het stadscentrum.
We kwamen terecht in een soort van kleine suite. Onze kamer bestond uit een leef- en een slaapgedeelte. Wel minder luxe dan ons onderkomen in Dresden, maar het voldeed prima. Zoals gewoonlijk waren we maar kort op de kamer en liepen we al snel door de Hamburgse straten. Voorzien van een plattegrond vonden we onze weg naar het binnenste van de binnenstad.

We kwamen uit bij de Sint Nikolai-toren, een kerktoren waarvan de rest van de kerk ontbrak. Die was in de tweede wereldoorlog vernietigd, maar de toren stond nog fier overeind. Met een lift werden we naar boven gehesen zodat we ons konden oriënteren op de stad. Bovendien is zo’n uitzichtpunt altijd goed voor een paar mooie foto’s.
Vanuit de Sint Nikolai-toren hadden we de zakkende zon z’n mooie strijklicht zien schijnen op het raadhuis. Daar wilden we dus naar toe en niet veel later deden we allebei ons best om dat ding in z’n geheel op de foto te krijgen, maar dat wilde niet echt lukken vanwege het feit dat het gebouw nogal ingebouwd stond. Pas op het plein aan de voorzijde kregen we het hele gebouw te zien.
Nicky kwam er achter dat ze haar kaartleesapparaatje om de foto’s van haar camera op de computer te krijgen was vergeten. Nu zijn die dingen niet zo duur, dus we besloten gewoon om er eentje te kopen. En hier begon onze uitdaging. Ondanks dat de binnenstad van Hamburg vergeven is van de winkels, konden we nergens een elektronica- of fotozaak vinden. Belachelijk gewoon hoeveel kleding- en andere modezaken we vonden, maar geen winkels voor dingen met stekkers of accu’s. Pas na vragen vonden we er eentje en konden we ons daarna weer concentreren op de stad zelf. Echter was het al flink na zessen en Ron z’n maag begon zich te roeren. Een leuk restaurantje vinden was totaal geen probleem. We kwamen terecht in een chinees restaurantje in het foodcourt van een winkelcentrum. Kennelijk een populair zaakje want het zat er bijna vol. Wij konden er nog net bij en aten heerlijk voor €20. Dat is met z’n tweeën en inclusief een halve liter bier.

Toen we weer buiten stonden, was het zowat donker en liepen we nog wat door het centrum om wat foto’s te maken. We besloten op tijd de weg terug naar het hotel te zoeken omdat we allebei best moe waren. Met behulp van de plattegrond vonden we die weg en waren we op onze kamer nog een tijd druk met uitzoeken wat we morgen wilden gaan zien en om de foto’s op de computer te zetten. We hadden dat apparaatje immers toch niet voor niks gekocht.