USA 2009 Dag 11

Vandaag op tijd verder getrokken. Om vanuit het Zion NP naar Bryce Canyon te komen dienden we door een tunnel te rijden die eigenlijk te klein was voor ons campertje. Door $15 te betalen waren rangers echter bereid om het verkeer, dat van de andere kant van de tunnel kwam, stil te zetten zodat wij over het midden van de weg door de tunnel konden rijden. In het midden is de tunnel namelijk hoger waardoor ons campertje er onderdoor paste.

Ook na de tunnel stopten we nog diverse keren in het park vanwege prachtige vergezichten.
Omstreeks elf uur kwamen we aan bij de Red Canyon, een voorbode van wat ons in Bryce Canyon stond te wachten. Hier lag echter een laagje sneeuw! Toch liepen wij in ons T-shirt.

Nadat we ons voertuig op de parkeerplaats hadden gestald, liepen we in Bryce Canyon nabij het beroemde amphitheater (waarvan je hier een foto ziet) een tweetal trails. We doken helemaal de diepte van de canyon in. We keken onze ogen uit naar al die stenen pilaren en stonden versteld van de diepblauwe lucht. We hebben ruim twee uur door de canyon gelopen en ons helemaal wezenloos gefotografeerd. Om uit de canyon te komen was het nog flink klimmen, zo’n 177 meter weer omhoog.

Omdat het pas drie uur was, besloten we nog wat kilometers te maken zodat we morgen niet zo ver hoefden te rijden. We reden door het Dixie National Forest, een gebied groter dan Nederland en dat met maar een paar gehuchtjes erin. De route was echter schitterend en erg bochtig. We passeerden als hoogste punt 9700 voet, toch ruim 3000 meter hoog dus. Geen wonder dat ook hier sneeuw lag. Gelukkig niet op de weg zodat we toch nog een beetje door konden rijden.
Pas tegen zessen kwamen we aan in het gehuchtje Torrey waar we een kleine camping vonden die nog open was. Het is namelijk duidelijk dat het seizoen wel voorbij is. Veel is daardoor gesloten. “s Avonds waren het de inmiddels normale werkzaamheden die ons bezig hielden zoals de fotobuit op het computer zetten. Ook hebben we nog een filmpje gekeken.