Zuid Hollandse eilanden - Dag 1
Toen Nicky op televisie een programma zag waarin beelden werden getoond van het plaatsje Goedereede op Goeree Overflakkee, wist het het zeker. Daar wilde ze ook naar toe. Die leuke oude huisjes gelegen aan smalle straatjes, hadden haar interesse gewekt. Op een avond, terwijl we samen op de bank zaten, vond ze na wat zoekwerk een hotelkamer op het Roompot park Cape Helius in Hellevoetsluis. En vanuit Hellevoetsluis is het maar een eindje naar Goedereede. Omdat de prijs alleszins meeviel, waren twee nachten zo geboekt.
Op hemelvaartsdag reden we vanuit Helmond via Den Bosch en Waalwijk richting het Hellegatsplein. De weersvooruitzichten waren niet gunstig, maar voorlopig scheen er een fraai zonnetje.
Op Goeree Overflakkee aangekomen, reden we naar Ooltgensplaat, een zogenaamd kerkringdorp waarvan je er veel hebt in dit deel van Nederland. Midden in een cirkel staat een kerk uit 1847. Daaromheen schattige huisjes. Onze auto werd daar geparkeerd en liepen we de Voorstraat in. De Voorstraat is de centrale straat van het dorp en aan weerszijden stonden fraaie woningen. Alleen jammer van de vele geparkeerde auto’s. Het mooiste gebouw in Ooltgensplaat is ongetwijfeld het oude raadhuis uit 1616. Ook fraai vonden we het kleine haventje, midden in het dorp. Op deze Hemelvaartsdag was alles in het dorp gesloten en was het er eigenijk best saai. Sowieso vonden we er geen kroegjes of terrasjes.
Toen we het dorp hadden bekeken pakten we onze auto en reden naar Fort Prins Frederik, even buiten het dorp. Het fort dateert uit het begin van de 18e eeuw en was, samen met de vesting in Willemstad, verantwoordelijk voor de doorgang van het Volkerak en het Hellegat. Het fort wordt gerestaureerd en zag er prachtig uit. Eigenlijk vonden we de nog niet gerestaureerde delen het mooist.
Nadat we Ooltgensplaat wel gezien hadden reden we naar Oude Tonge. Dat bleek een alleraardigst plaatsje met een haventje waar we onze auto parkeerden. Op het plein bij het gemeentehuis had een hoteluitbater een groot terras gemaakt. Vanwege het lekkere weer en het feit dat we eindelijk weer een terrasje konden pikken, zat het er vol. We bekeken het dorp en kwamen zo uit bij een grote kerk en een molen. Ook bezochten we een begraafplaats waar de slachtoffers van de watersnoodramp in 1953 begraven lagen. De jongste die er lag was slechts 8 maanden oud, de oudste over de 90 jaar. Van alle plaatsen, heeft Oude-Tonge het meest geleden onder de watersnoodramp.
Toen we van Ooltgensplaat naar Oude-Tonge reden, hadden we een aantal kleurrijke tulpenvelden gezien. Die wilden we nader gaan bekijken en daarom reden we terug. De tulpenvelden bleken bij het plaatsje Den Bommel te liggen. We waren niet bepaald de enigen die er waren om al die kleurenpracht te bekijken. Enkele tientallen mensen lieten zich fotograferen voor de tulpen waarbij sommigen het niet konden laten om midden tussen de tulpen te gaan staan en zo heel wat bloemen te vernielen. Wij bleven netjes aan de rand staan en stuurden de drone de lucht in om zo ook van boven af de velden te kunnen bekijken.
In het dorp zelf konden we het niet laten om wat foto’s te maken van Ollie B Bommel. Het kan natuurlijk niet anders of het plaatsje is vernoemd naar deze beroemde heer van stand. Daarna reden we naar Middelharnis, een beduidend grotere plaats dan de dorpjes die we tot nu toe hadden bezocht. Het was even zoeken naar het centrum, maar door de grote toren van één van de kerken aan te houden vonden we die. Ook om deze kerk stonden fraaie huisjes in een kring om het Godshuis. Op de kop van de Voorstraat vonden we het fraaie raadhuis. Ook de andere panden in deze straat mochten er zijn. Aan het andere einde van de straat kwamen we uit bij de haven. Die was fors. Ook fors waren de terrasjes en de vele bezoekers die op de terrasstoelen zaten. Toch was er voor ons ook nog plaats en lekker in de zon gezeten, dronken we wat voordat we het dorp verder verkenden.
Het laatste dorp wat we deze dag bezochten was Goedereede. Het dorp waar ons uitje eigenlijk om begonnen was. We werden niet teleurgesteld. Nadat we onze auto hadden geparkeerd op een grote parkeerplaats die deed vermoeden dat hier veel bezoekers kwamen, liepen we het dorp in en bekeken eerst de grote kerk die helaas dicht was. Daarna slenterden we door een aantal smalle, autovrije straatjes met schattige huisjes. Het pleintje aan het haventje was één en al gezelligheid door de terrasjes die helemaal vol zaten. We maakten heel wat foto’s van al die schattige bouwwerken.
Toen we Goedereede hadden bekeken, was het tijd om ons hotel voor de komende twee nachten op te zoeken. Daarvoor moesten we het Haringvliet over naar Hellevoetsluis dat op Voorne-Putten ligt. Dankzij de navigatie reden we rechtstreeks naar Cape Helius. Daar checkten we in en kregen we een ruime kamer op de eerste verdieping met een groot balkon. Hier zouden we het we twee nachten vol houden.
We bleven niet lang op de kamer en gingen de omgeving verkennen. Vlak voor het park was een strandje en even verderop een vuurtoren waar ook een gigantisch jacht aangemeerd lag. De lucht werd echter steeds donkerder. Toen de wind aanwakkerde, besloten we terug naar het hotel te gaan. Daar dronken we nog wat op het terras, maar de wind maakte het er niet prettig toeven.
Op de kamer was het beter. Daar bestelden we eten uit het restaurant wat we op de kamer op moesten eten vanwege de Coronamaatregelen. Dat was echter geen straf. Na het eten maakten we nog een wandeling over het park.
Door alle inspanningen waren we allebei moe en het werd dan ook niet laat deze dag voordat we gingen slapen.
Op hemelvaartsdag reden we vanuit Helmond via Den Bosch en Waalwijk richting het Hellegatsplein. De weersvooruitzichten waren niet gunstig, maar voorlopig scheen er een fraai zonnetje.
Op Goeree Overflakkee aangekomen, reden we naar Ooltgensplaat, een zogenaamd kerkringdorp waarvan je er veel hebt in dit deel van Nederland. Midden in een cirkel staat een kerk uit 1847. Daaromheen schattige huisjes. Onze auto werd daar geparkeerd en liepen we de Voorstraat in. De Voorstraat is de centrale straat van het dorp en aan weerszijden stonden fraaie woningen. Alleen jammer van de vele geparkeerde auto’s. Het mooiste gebouw in Ooltgensplaat is ongetwijfeld het oude raadhuis uit 1616. Ook fraai vonden we het kleine haventje, midden in het dorp. Op deze Hemelvaartsdag was alles in het dorp gesloten en was het er eigenijk best saai. Sowieso vonden we er geen kroegjes of terrasjes.
Toen we het dorp hadden bekeken pakten we onze auto en reden naar Fort Prins Frederik, even buiten het dorp. Het fort dateert uit het begin van de 18e eeuw en was, samen met de vesting in Willemstad, verantwoordelijk voor de doorgang van het Volkerak en het Hellegat. Het fort wordt gerestaureerd en zag er prachtig uit. Eigenlijk vonden we de nog niet gerestaureerde delen het mooist.
Nadat we Ooltgensplaat wel gezien hadden reden we naar Oude Tonge. Dat bleek een alleraardigst plaatsje met een haventje waar we onze auto parkeerden. Op het plein bij het gemeentehuis had een hoteluitbater een groot terras gemaakt. Vanwege het lekkere weer en het feit dat we eindelijk weer een terrasje konden pikken, zat het er vol. We bekeken het dorp en kwamen zo uit bij een grote kerk en een molen. Ook bezochten we een begraafplaats waar de slachtoffers van de watersnoodramp in 1953 begraven lagen. De jongste die er lag was slechts 8 maanden oud, de oudste over de 90 jaar. Van alle plaatsen, heeft Oude-Tonge het meest geleden onder de watersnoodramp.
Toen we van Ooltgensplaat naar Oude-Tonge reden, hadden we een aantal kleurrijke tulpenvelden gezien. Die wilden we nader gaan bekijken en daarom reden we terug. De tulpenvelden bleken bij het plaatsje Den Bommel te liggen. We waren niet bepaald de enigen die er waren om al die kleurenpracht te bekijken. Enkele tientallen mensen lieten zich fotograferen voor de tulpen waarbij sommigen het niet konden laten om midden tussen de tulpen te gaan staan en zo heel wat bloemen te vernielen. Wij bleven netjes aan de rand staan en stuurden de drone de lucht in om zo ook van boven af de velden te kunnen bekijken.
In het dorp zelf konden we het niet laten om wat foto’s te maken van Ollie B Bommel. Het kan natuurlijk niet anders of het plaatsje is vernoemd naar deze beroemde heer van stand. Daarna reden we naar Middelharnis, een beduidend grotere plaats dan de dorpjes die we tot nu toe hadden bezocht. Het was even zoeken naar het centrum, maar door de grote toren van één van de kerken aan te houden vonden we die. Ook om deze kerk stonden fraaie huisjes in een kring om het Godshuis. Op de kop van de Voorstraat vonden we het fraaie raadhuis. Ook de andere panden in deze straat mochten er zijn. Aan het andere einde van de straat kwamen we uit bij de haven. Die was fors. Ook fors waren de terrasjes en de vele bezoekers die op de terrasstoelen zaten. Toch was er voor ons ook nog plaats en lekker in de zon gezeten, dronken we wat voordat we het dorp verder verkenden.
Het laatste dorp wat we deze dag bezochten was Goedereede. Het dorp waar ons uitje eigenlijk om begonnen was. We werden niet teleurgesteld. Nadat we onze auto hadden geparkeerd op een grote parkeerplaats die deed vermoeden dat hier veel bezoekers kwamen, liepen we het dorp in en bekeken eerst de grote kerk die helaas dicht was. Daarna slenterden we door een aantal smalle, autovrije straatjes met schattige huisjes. Het pleintje aan het haventje was één en al gezelligheid door de terrasjes die helemaal vol zaten. We maakten heel wat foto’s van al die schattige bouwwerken.
Toen we Goedereede hadden bekeken, was het tijd om ons hotel voor de komende twee nachten op te zoeken. Daarvoor moesten we het Haringvliet over naar Hellevoetsluis dat op Voorne-Putten ligt. Dankzij de navigatie reden we rechtstreeks naar Cape Helius. Daar checkten we in en kregen we een ruime kamer op de eerste verdieping met een groot balkon. Hier zouden we het we twee nachten vol houden.
We bleven niet lang op de kamer en gingen de omgeving verkennen. Vlak voor het park was een strandje en even verderop een vuurtoren waar ook een gigantisch jacht aangemeerd lag. De lucht werd echter steeds donkerder. Toen de wind aanwakkerde, besloten we terug naar het hotel te gaan. Daar dronken we nog wat op het terras, maar de wind maakte het er niet prettig toeven.
Op de kamer was het beter. Daar bestelden we eten uit het restaurant wat we op de kamer op moesten eten vanwege de Coronamaatregelen. Dat was echter geen straf. Na het eten maakten we nog een wandeling over het park.
Door alle inspanningen waren we allebei moe en het werd dan ook niet laat deze dag voordat we gingen slapen.
Reacties