Rome buiten de stadsmuren
Onze laatste hele dag in Rome. Omdat we
de meeste bezienswaardigheden in het centrum van de stad nu hebben
gezien, besloten we een dagkaart voor de metro te kopen en een aantal
attracties buiten het centrum te gaan bezoeken. Op deze eerste dag
van het jaar begonnen we echter met uitslapen. Pas rond een uur of
negen werden we wakker en tegen tienen werd het ontbijt op onze kamer
geserveerd. Het was al bijna elf uur toen we onze neus buiten de deur
staken. In tegenstelling tot de voorgaande dagen, hingen er nu wat
wolken in de lucht. De zon scheen echter nog wel.
Onze eerste tocht deze dag was er
eentje naar EUR. Dit deel van Rome is door Mussolini bedacht als
ideale fascistische stad. Oorspronkelijk was de wijk bedoeld als
terrein voor een wereldtentoonstelling maar door de tweede
wereldoorlog ging die niet door en werd het een wijk met voornamelijk
neoclassicistische gebouwen, een stijl vaak verbonden met het
fascisme. Wij wilden daar voornamelijk het Palazzo
della Civiltà Italiana zien, een soort van modern Colosseum. Er zijn
mensen die het gebouw het meest angstaanjagende gebouw ter wereld
noemden, maar wij vonden het vooral mooi.
Een
paar metrohaltes richting het centrum bracht ons bij de tweede
grootste kerk van Rome, de San Paolo Fuori le Mura. Deze kerk werd al
in de vierde eeuw na Christus gebouwd en bleek inderdaad gigantisch.
Toen wij er binnen liepen was er een mis aan de gang in een deel van
de kerk, maar het gebouw is zo groot dat we toch rustig door de
overige ruimtes konden struinen. Het grootste deel van de kerk is
trouwens helemaal leeg. Ook van buiten was de kerk mooi, vooral de
voorkant met een prachtige schildering op de muur.
De
derde metrostop van deze dag was bij een heuse piramide. De piramide
van Caius Cestius dateert van het jaar 12 voor Christus en is 36
meter hoog. Aanzienlijk kleiner dan z'n Egyptische tegenhangers en
ondanks z'n leeftijd van meer dan 2000 jaar, ook aanzienlijk jonger.
Hij ziet er wel veel beter uit. Het ding is gebouwd van baksteen en
bekleed met marmer en ziet er nog heel goed uit. In de buurt vonden
we een klein eettentje waar we op deze eerste januari buiten ons
gekocht broodje op konden eten. Kom daar in Nederland maar eens om.
Onderweg
waren we tot de ontdekking gekomen dat we te weinig geld in onze
portemonnee hadden zitten en omdat we ook geen pinpas bij ons hadden,
moesten we terug naar het B&B. Dat deden we eerst maar toen we
weer bij Roma Termini kwamen. Weer voorzien van voldoende cash namen
we dit keer de rode lijn naar de San Giovanni in Laterno-kerk. Tot in
de 19e eeuw werden hier de pausen ingezegend. De basiliek is gebouwd
in een barokstijl en erg rijk versierd. Ondanks dat de kerk heel erg
mooi was, werden we wel een beetje “kerkmoe”. We namen dan ook
aanzienlijk minder foto's dan in de kerken die we in de voorgaande
dagen bezochten. Toen we buiten kwamen regende het ineens zachtjes.
Gelukkig niet voor lang. We mochten sowieso niet mopperen over het
weer tijdens deze stedentrip.
Onze
volgende stop op deze “metrodag” was het Vaticaan. Twee dagen
eerder waren we er ook, maar toen was het te druk om de koepel van de
Sint Pieter te beklimmen. We hadden vandaag de hoop dat het minder
druk zou zijn, dus probeerden we het weer een keer. Helaas bleken er
deze dag net zoveel mensen de kerk van de paus binnen te willen als
eergisteren en zetten we het idee van de koepel uit ons hoofd.
In
plaats daarvan slenterden we langs de oevers van de Tiber de stad
weer in en kwamen zo uit bij de Spaanse trappen. Hier was het
gruwelijk druk. Wat daarvoor de reden was, weten we niet. Alle
winkels waren dicht en er was voor de rest niks bijzonders te
beleven. Wij kozen voor een bezoekje aan de Mac Donalds omdat we wat
honger hadden. Dat bleek niet zo'n goed idee te zijn want heel erg
veel andere mensen hadden zin in een hamburger. Het duurde zeker 20
minuten voordat we onze bestelling konden doen en daarna was het lang
zoeken naar een plaatsje in de zaak.
Met
onze magen gevuld pakten we de metro naar Termini. Daar namen we nog
wat eten mee voor op de kamer en besloten er niet meer op uit te
gaan. Zes dagen Rome maakt je toch enigszins vermoeid en we wilden
een keer een rustige avond. Lekker met de schoenen uit en op bed
organiseerden we onze foto's en werkten aan dit blog. Op het
nachtkastje een lekkere Prosecco en een stuk Emmentaler kaas. Een
dergelijke avond kan ook heel erg leuk zijn. Het zal niemand verbazen
dat we op tijd in bed lagen. Morgen vliegen we al weer terug naar
Nederland en komt het eind van deze trip alweer in zicht. Veel te
snel natuurlijk, al hebben we wel het idee dat we deze prachtige stad
goed hebben kunnen bekijken.
Reacties