Rome buiten de stadsmuren

Onze laatste hele dag in Rome. Omdat we de meeste bezienswaardigheden in het centrum van de stad nu hebben gezien, besloten we een dagkaart voor de metro te kopen en een aantal attracties buiten het centrum te gaan bezoeken. Op deze eerste dag van het jaar begonnen we echter met uitslapen. Pas rond een uur of negen werden we wakker en tegen tienen werd het ontbijt op onze kamer geserveerd. Het was al bijna elf uur toen we onze neus buiten de deur staken. In tegenstelling tot de voorgaande dagen, hingen er nu wat wolken in de lucht. De zon scheen echter nog wel.
Onze eerste tocht deze dag was er eentje naar EUR. Dit deel van Rome is door Mussolini bedacht als ideale fascistische stad. Oorspronkelijk was de wijk bedoeld als terrein voor een wereldtentoonstelling maar door de tweede wereldoorlog ging die niet door en werd het een wijk met voornamelijk neoclassicistische gebouwen, een stijl vaak verbonden met het fascisme. Wij wilden daar voornamelijk het Palazzo della Civiltà Italiana zien, een soort van modern Colosseum. Er zijn mensen die het gebouw het meest angstaanjagende gebouw ter wereld noemden, maar wij vonden het vooral mooi.
Een paar metrohaltes richting het centrum bracht ons bij de tweede grootste kerk van Rome, de San Paolo Fuori le Mura. Deze kerk werd al in de vierde eeuw na Christus gebouwd en bleek inderdaad gigantisch. Toen wij er binnen liepen was er een mis aan de gang in een deel van de kerk, maar het gebouw is zo groot dat we toch rustig door de overige ruimtes konden struinen. Het grootste deel van de kerk is trouwens helemaal leeg. Ook van buiten was de kerk mooi, vooral de voorkant met een prachtige schildering op de muur.
De derde metrostop van deze dag was bij een heuse piramide. De piramide van Caius Cestius dateert van het jaar 12 voor Christus en is 36 meter hoog. Aanzienlijk kleiner dan z'n Egyptische tegenhangers en ondanks z'n leeftijd van meer dan 2000 jaar, ook aanzienlijk jonger. Hij ziet er wel veel beter uit. Het ding is gebouwd van baksteen en bekleed met marmer en ziet er nog heel goed uit. In de buurt vonden we een klein eettentje waar we op deze eerste januari buiten ons gekocht broodje op konden eten. Kom daar in Nederland maar eens om.
Onderweg waren we tot de ontdekking gekomen dat we te weinig geld in onze portemonnee hadden zitten en omdat we ook geen pinpas bij ons hadden, moesten we terug naar het B&B. Dat deden we eerst maar toen we weer bij Roma Termini kwamen. Weer voorzien van voldoende cash namen we dit keer de rode lijn naar de San Giovanni in Laterno-kerk. Tot in de 19e eeuw werden hier de pausen ingezegend. De basiliek is gebouwd in een barokstijl en erg rijk versierd. Ondanks dat de kerk heel erg mooi was, werden we wel een beetje “kerkmoe”. We namen dan ook aanzienlijk minder foto's dan in de kerken die we in de voorgaande dagen bezochten. Toen we buiten kwamen regende het ineens zachtjes. Gelukkig niet voor lang. We mochten sowieso niet mopperen over het weer tijdens deze stedentrip.
Onze volgende stop op deze “metrodag” was het Vaticaan. Twee dagen eerder waren we er ook, maar toen was het te druk om de koepel van de Sint Pieter te beklimmen. We hadden vandaag de hoop dat het minder druk zou zijn, dus probeerden we het weer een keer. Helaas bleken er deze dag net zoveel mensen de kerk van de paus binnen te willen als eergisteren en zetten we het idee van de koepel uit ons hoofd.
In plaats daarvan slenterden we langs de oevers van de Tiber de stad weer in en kwamen zo uit bij de Spaanse trappen. Hier was het gruwelijk druk. Wat daarvoor de reden was, weten we niet. Alle winkels waren dicht en er was voor de rest niks bijzonders te beleven. Wij kozen voor een bezoekje aan de Mac Donalds omdat we wat honger hadden. Dat bleek niet zo'n goed idee te zijn want heel erg veel andere mensen hadden zin in een hamburger. Het duurde zeker 20 minuten voordat we onze bestelling konden doen en daarna was het lang zoeken naar een plaatsje in de zaak.
Met onze magen gevuld pakten we de metro naar Termini. Daar namen we nog wat eten mee voor op de kamer en besloten er niet meer op uit te gaan. Zes dagen Rome maakt je toch enigszins vermoeid en we wilden een keer een rustige avond. Lekker met de schoenen uit en op bed organiseerden we onze foto's en werkten aan dit blog. Op het nachtkastje een lekkere Prosecco en een stuk Emmentaler kaas. Een dergelijke avond kan ook heel erg leuk zijn. Het zal niemand verbazen dat we op tijd in bed lagen. Morgen vliegen we al weer terug naar Nederland en komt het eind van deze trip alweer in zicht. Veel te snel natuurlijk, al hebben we wel het idee dat we deze prachtige stad goed hebben kunnen bekijken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zondag in München

Zondag in Oslo

Pieterpad, etappes 22 en 23