Ron & Nicky op reis

Klik op de collage hieronder en kijk naar 85 foto's die we tijdens ons "kerstshoptripje" naar de Beierse hoofdstad hebben gemaakt.

Alweer de dag van de terugreis. De dagen in München zijn omgevlogen. Omdat onze trein pas tegen het middaguur zou vertrekken, konden we het rustig aan doen. We genoten nog een laatste keer van het uitgebreide ontbijtbuffet. Van de ontbijtdame kregen we nog een Lebkuche-figuurtje als afscheid. Met onze magen goed gevuld liepen we daarna nog een eindje in de buurt van het hotel. Het sneeuwde echter weer en het was niet echt prettig om buiten zo maar wat rond te lopen zodat we snel de warmte van het hotel weer opzochten. Nadat we uitgecheckt hadden, liepen we naar het station waar we wat eten voor onderweg insloegen en een cappuccino dronken. De trein stond lekker op tijd al klaar en zo konden we op tijd beginnen met ons huiswerk voor de terugreis; de foto’s voorzien van een onderschrift en de beste exemplaren uitzoeken voor onze Picasasite. Al bezig met de foto’s schoot de reis goed op en om 16.39 uur reden we het station van Düsseldorf binnen. Daar hadden we maar net voldoende tijd om

De belangrijkste excursie voor vandaag was het Deutches Museum, met 47.000 vierkante meter expositieruimte is het één van de grootste en belangrijkste musea in z’n soort in de wereld. Het bestaat al meer als honderd jaar en is helemaal gewijd aan technologische ontwikkelingen en natuurwetenschappelijk onderzoek. Het gigamuseum is gelegen op een eiland in de Isar. Via allerlei achteraf straatjes liepen we er naartoe. Bij de ingang was het er geweldig druk met de vele schoolklassen die deze dag niet braaf in de schoolbanken zaten, maar luidruchtig rond mochten rennen in het museum. Gelukkig bleek het museum zo groot dat de ADHD-ertjes al snel uit het zicht waren verdwenen en wij rustig alles konden bekijken. Alles op het gebied van technologie staat hier tentoongesteld. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er. Van levensgrote schepen tot complete vliegtuigen die aan het plafond hangen tot een V2 raket enz. enz. In totaal 64 zalen verspreid over 6 verdiepingen met alles wat je je ma

Deze tweede hele dag in München besloten we te beginnen buiten het centrum. Dat hadden we al bekeken en ook buiten de Altstadt is het nodige te zien. Na het ontbijt namen we de metro naar het Olympisch park. In 1972 organiseerde München de zomerspelen en het stadion met het aparte dak stond ons nog in het geheugen. Voor €1,20 per persoon bracht de metro ons naar het park. Toen we bovengronds kwamen werden we verrast door de sneeuw die hier lag. In de Altstadt lag hoegenaamd niks, maar hier was de wereld gewoon wit! Het eerste gebouw dat we bezochten was de zwemhal. Eens het toneel voor Mark Spitz die er 7 gouden medailles won, nu een groot zwembad voor iedereen, inclusief wat zwervers die hier kwamen opwarmen. Voor een prachtig overzicht over de verre omgeving kochten we een ticket voor de Olympia Turm die ons 185 meter hoog naar een uitzicht platform bracht. Vanaf hier zagen we zelfs de Alpen die toch bijna 100 kilometer verderop liggen. De toegang tot het al genoemde Olympisch sta

Op deze eerste volle dag in München sliepen we eerst uit. We konden er maar beter voor zorgen dat we uitgeslapen en fit waren voor deze dag waar we ongetwijfeld de nodige kilometers zouden maken. Na een uitgebreid ontbijt in het hotel, liepen we de stad in. Een tegenvaller was dat deze zondag alle winkels gesloten waren. Nu is er genoeg te zien in München maar met de winkels open is het toch altijd leuker. Gelukkig waren de vele kerstkraampjes op de diverse kerstmarkten wel open. Toch zouden we het vandaag van de kerken, paleizen en musea moeten hebben. Da’s hier geen enkel probleem. Omdat we de stad nu voor het eerst met daglicht zagen, liepen we dezelfde route als gisterenavond en maakten foto’s van dezelfde gebouwen die er nu heel anders uit zagen. Nadat we bij het oude raadhuis wat hadden rondgehangen gingen we een bak koffie drinken bij Starbucks. Had de zon geschenen toen we de koffietent binnengingen, al snel zagen we het buiten sneeuwen. En niet zo’n klein beetje ook. Binnen e

Inmiddels is het een traditie voor ons, kerstshoppen in december. Na Londen, Berlijn, Parijs en New York, hebben we dit jaar voor de kerstsfeer in München gekozen. Via internet boekten we een paar treintickets met de ICE trein en een leuk hotelletje vlakbij het centraal station van München. Met slechts twee keer overstappen zouden we in de Beierse hoofdstad komen. Dat lukte ook, maar de Deutsche Bahn had zich een beetje vergist in al die Nederlanders die naar de kerstmarkt in Düsseldorf wilden gaan. Het treintje dat uit Venlo naar Düsseldorf vertrok zat bomvol en bij elke halte in Duitsland kwamen er mensen bij die jaloers naar al die Hollanders keken die wel een zitplaats hadden. Gelukkig hadden we in de ICE trein gereserveerde zitplaatsen. In totaal duurde de treinreis ruim zeven uur waarbij de ICE op stukken 280 km per uur reed. Er waren echter ook stukken dat ie nog geen 100 km per uur reed. Om iets over vieren reed de trein het station van München binnen en amper vijf minute

Direct na thuiskomst uit Korea is Ron begonnen met het samenstellen van een fotoboek. Het is een prachtig boek geworden al zeggen we het zelf. Klik op het boek hieronder om naar de Albellisite te gaan waar je in ons fotoboek kunt bladeren.